Ware het niet dat de eerste creatie met de Passap Deco een regelrechte processie van Echternach was, ik breidde een kleerkast vol. En al zeker na het komt-hier-ooit-nog-een-einde-aan-toenaaiklusje smeet ik de boel daar liever. Maar ja, het bloed kruipt waar het niet gaan kan.
Wie had dat ooit gedacht?! Dat ik hier in 3 weken tijd – met fulltime de koters by my side (and on my side, over my side, underneath my side, wrapped around my side…) mijn eerste truitje op de Deco af zou krijgen.
Ik had me voorgenomen meer te gaan breien voor mijn gezin. Dat hoeven daarvoor geen technische hoogstandjes zijn. Onder het motto “oefening baart kunst” maar ook als een redmiddel om alle wol die onze zolder vult een doel te geven.
